Rwenzori & Queen Elizabeth National Park

Halleekes!

Hier is weer een berichtje van ons uit Jinja! Bedankt voor al jullie berichtjes en mailtjes! Moeten eerst maar even vertellen dat het niet bewust is dat wij niet terug reageren op smsjes van jullie, want die komen bijna nooit aan hier..... Om bovendien de eerste mensen gerust te stellen, vanwege het massale enthousiasme voor de ‘Rolex' hebben we gister een workshop gekregen ‘hoe ons eigen rolex te maken' :D! Be prepared, wij zijn van plan dit concept breed uit te gaan werken in Nederland waar je naar het stappen niet naar de shoarmazaak, maar naar de rolextent gaat!!

We hebben in de afgelopen tijd het carnavallen ontzettend gemist. We hebben geprobeerd om een aantal Afrikanen in de polonaise te krijgen, maar dat werd weinig gewaardeerd. Ook werd thuis de carnavalsmuziek niet op waarde geschat door onze huisgenoten. We hebben moeten beloven dat we dit feest nooit meer zullen missen in Nederland.

De afgelopen weken zijn we flink opgeschoten in het werk. Joost heeft project van de farm nu opgepakt om, aan de hand van het goede voorbeeld in Wakiso, dit project sustainable te gaan maken. Met de varkens, het land en de lessen kunnen veel meer dingen gedaan worden op een slimmere manier dan dat nu gedaan wordt. Paul is nu bezig met de brickmachine. Er is een mechanische stenenpers aangeschaft die totaal niet optimaal gebruikt wordt. Het vinden van afzet en de machine draaiende krijgen zijn daar prioriteiten in. Verder houden we ons met kleine dingen bezig die we tussendoor kunnen doen, zoals het maken van brochures, fondsen aanschrijven en helpen bij het strategische plan voor de komende 3 jaar. Het houdt ons in ieder geval allemaal goed bezig gedurende de week!

Weekenden daar en tegen zijn puur genieten! Rolex workshops, chillen bij het zwembad, rugby kijken, voetballen met de jongens en flink stappen zijn nu al onze favorieten! Dit is dan ook geen enkel probleem om de komende tijd nog goed vol te houden :D

Twee weken geleden hebben we ook onze eerste trip door Uganda gemaakt met Martine en Trudy. Martine had een gids kunnen regelen voor een paar dagen die ons met een busje overal heen zou brengen. De eerste dag een rit van uurtje of 6 gemaakt naar Fort Portal, een stadje in westen van Uganda. Onderweg erg veel mooie natuur kunnen zien en toen is ons opgevallen hoe mooi het hier kan zijn in Uganda! De volgende dag zijn we doorgereden naar Rwenzori. Tussendoor een stop gehad om wat kwast aapjes te zien. In Rwenzori hadden we een verlaten camping (Ruboni Community Camp) gevonden op 3000 meter hoogte met een geweldig uitzicht (zie foto's). We zijn hier nog een hike gaan doen voordat we lekker in ons knus tentje zijn gaan slapen. Volgende ochtend zijn we om half 6 weggereden (ja Joost had het er zwaar mee ;p) om om 7 uur bij Queen Elizebeth national park aan te komen. Hier zijn we op zoek gegaan naar de beesten, waar we al snel de buffels en springbokken zagen. Na enig zoeken kwamen we toen gelukkig ook nog een paar olifanten tegen (whoehoe fantjes ;p) waarna we naar onze camping zijn gereden. Ze hadden speciaal voor ons de hele camping vrijgehouden, dus we konden ons tentje overal neerzetten. 's Middags zijn we nog met een boottrip meegegaan en omdat het zo warm was, was er veel kans om beesten bij het water te zien. En ja hoor, olifanten, nijlpaarden, krokodillen, buffels, arenden, alles in overvloed! Na een hapje eten en we terug liepen, zijn we nog hard geschrokken, want ook een flinke nijlpaard had een plekje gevonden op onze camping.... Gelukkig had hij/zij er geen enkel probleem mee om even rustig het bos in te lopen en ons niet meer lastig te vallen.

De volgende ochtend (7 uur) zijn we nog weer terug het park ingegaan, want we hadden de leeuwen nog niet gezien. Je betaald voor 24 uur, dus moesten om 9 uur echt het park weer uitgaan, maar onze gids was erop gebrand er een paar te vinden. Even om voor te stellen, dat park is bijna zo groot als Nederland en er zijn dan 45 leeuwen, ofwel flink zoeken dus! Na tijdje hebben we er 2 heel erg in de verte kunnen zien, maar onze gids was nog niet tevreden. Echter er konden er geen meer gevonden worden dus onze gids was maar weer terug gegaan naar de eerste spot en wilde daar het park in gaan crossen. Echter kwamen er toen meerdere jeeps aan en durfde hij het niet meer. 6 busjes op een rij zoeken, we hadden de moed al redelijk opgegeven, komt de gids in een keer keihard aan sprinten (hadden zoiets nog nooit gezien van een afrikaan ;p) want hij had er paar gezien. Nu was het niet meer wachten en gewoon de bush in rijden.... Prachtig, 3 leeuwen nog geen 10 meter van de bus vandaan, wat een kick!!

Hierna zijn we aan de terugweg begonnen en zijn Joost en Paul afgezet in Wakiso bij Theo Groot om hier een aantal dagen zijn boerderij en school te bekijken (en te genieten van onze eerste warme douche, heerlijk eten en lekker koude pilsjes). We hebben hier goede ideeen kunnen opdoen voor de boerderij van PEFO zelf en na een paar heerlijke dagen zijn we weer terug gegaan naar Jinja en was er einde gekomen aan onze eerste, en zeker niet laatste, trip!

Al met al weer een lang verhaal dus we houden er nu maar weer lekker mee op! Zoals jullie kunnen lezen zijn wij hier volop aan het genieten!

Willen iedereen heel erg veel succes wensen met alles waar jullie mee bezig zijn en we zullen over een tijdje weer komen met onze nieuwe avonturen! In de afgelopen weken hebben we te horen gekregen dat er heel wat bezoek deze kant op gaat komen, we kijken er echt naar uit om iedereen met eigen ogen te laten zien in welke wereld wij leven!!

Houdoe, Joost en Paul

getting used to uganda

Een nieuw stukje voor de site!

Jaja, we zijn er nog hoor. We vinden alle reacties hartstikke leuk en snappen dat jullie graag op de hoogte blijven. We kunnen echter niet iedere week er wat op zetten aangezien we de meeste tijd gewoon aan het 'werk' zijn. In ieder geval nogmaals bedankt voor alle leuke berichtjes!

Goed, waar waren we gebleven? Na de eerste indrukken van week 1 beginnen we nu een beetje te settelen. Alles krijgt een beetje z'n plek en we zijn gewend geraakt aan het land, het weer, de mensen etcetera. Het werk begint ook een beetje te lopen, hoewel we nog wel eens moeite hebben met het tempo. Het gaat hier allemaal nogal traag.. Wij gaan gewoon aan de slag met fondsen en brochures voor beide organisaties, iets waarvoor we (nog) niet echt afhankelijk zijn van anderen hier.

We hebben nu ook voor PEFO een aantal projecten bezocht. Eerst een kleuter- en basisschool. Was leuk om al die enthousiaste kinderen te zien, sommige zijn desalniettemin erg arm en hebben PEFO's steun hard nodig. Goed was het ook om te zien dat er een erg ethousiaste hoofdleraar was, die er echt voor wil gaan. Daarna hebben we een paar huisjes bezocht van 'grannies', de grootmoeders die voor de weeskinderen, eigenlijk hun kleinkinderen (soms meer dan 10) zorgen omdat de ouders niet meer leven. Dat waren ook wel erg schrijnende situaties en het is goed dat PEFO daar wat voor kan doen. Daarna hebben we ‘stenenpersmachine' en de boerderij bezocht. Op de boerderij worden trainingen gegeven aan de ‘grannies' zodat ze meer voedsel kunnen verbouwen. Bovendien is er de mogelijkheid dat ze een drachtig varken krijgen en dan later een of twee biggen teruggeven. De boerderij kan nog wel een stuk verbeterd worden en daarom gaan we ook even bij Theo Groot vlakbij Kampala kijken. De stenenmachine heeft ook veel potentie, daar gaan we ook werk van maken.

We eten meestal buiten de deur. Er zijn een paar goede internationale eettenten, waar je voor een paar euri kan eten (Westers, Indisch, Afrikaans). Als we bij Orude zijn (2 of 3 keer per week) lunchen we Afrikaans, veel zetmeel: rijst, aardappel, matooke (bananenstampot) en altijd wat groente en meestal wat stoofvlees. Wel goed, maar niet uitgesproken smakelijk. Verder smaken de rolexen ook nog steeds prima. Van 't weekend gehoord dat er in Kampala bijzondere rolexen zijn, de galactic en de titanium oid. Deze zijn met vlees en 7 tot 10 eieren J.
Zelf hebben we een paar keer toast met salade gemaakt en pasta gekookt. Laatst wilden we pastasalade maken voor de lunch, was de stroom uitgevallen. Zijn we smiddags maar ergens wat gaan eten, het was alleen bizar slecht.. Anderhalf uur wachten voor een stukje kip zonder vlees en patat die amper het frituurvet had aangeraakt.. Voor een feestje hebben we trouwens heuze hutspot gemaakt! De gehaktballen die we er ook bij wilden maken gingen niet door, de gehakt was nog bevroren... De stamp was goed gelukt, ze dachten eerst alleen dat t van een Ierse was...
De koffie is nog wel een probleem. Het is hier meestal oploskoffie en die is niet te drinken. Bij één tentje (Flavours, toevallig(?) van een Nederlander) hebben ze wel hele goeie, dus daar gaan we dan in het weekend meestal een bakkie doen. Maar de verlossing komt er aan: de zus van Martine neemt koffie en filters mee!!!

Ofschoon dit het hete seizoen moet zijn, hebben we nu al een aantal dagen bewolkt weer. Afgelopen vrijdag was er ook een enorme wolkbreuk bij PEFO. Zeer plaatselijk, in Jinja zelf was het droog, maar de weg naar Kampala stond wel blank. Eigenlijk is die bewolking wel lekker, het was vorige week echt heel warm (30-35).

Afgelopen vrijdag ook op stap geweest(JA dat kan hier ook), was errug leuk. Eerst uit eten, daarna een paar kroegjes aangedaan (jullie kunnen trots zijn: er is gemext, op de bar). Daarna in een discotheek beland, ook lachen. Je bent alleen als muzungu (blanke) wel zwaar in de minderheid. We waren met een internationaal gezelschap (Yanks, Britten, Ieren) en dat zoekt elkaar dan toch wel op. Opvallend genoeg was er nog een apart groepje muzungu's in de tent, de Duitsers... Heel typisch.

Zaterdagmiddag hebben we een rugbymatch bekeken, was echt leuk om te zien. Jinja werd wel ingemaakt door een team uit Kampala, maar het was een leuke wedstrijd. Er was nog gevraagd of we mee wilden doen, denk het niet, wij houden het wel bij voetbal. Maandag hebben we voor het eerst meegetraind. En het niveau viel ons allebei erg mee, helemaal na de wedstrijd die we vorige week zondag hadden gezien. Dat gaat dus wel goedkomen.

Het is toch weer een hele lap tekst geworden, dus ik brei er maar eens een eind aan. Morgen gaan we even een tripje naar het westen maken, onder andere een wildpark en een mooie stad bezoeken.

Groetjes!

Paul en Joost

Bizarre Feitjes:

• Niet gaye gasten die hand in hand over straat lopen (ik ga hier niks over Feyenoord zeggen)
• De kerk tegenover ons richt zijn geluidboxen op de straat en niet op de bezoekers (ook om 5 uur 's ochtends)
• In Paul's Bar is het bier net zo duur als in de supermarkt
• Vogels die als apen klinken

Uganda!!

Lieve mensen,

Allereerst super bedankt voor al jullie reacties en we vinden het leuk dat zoveel mensen ons aan het volgen zijn. Daarom zullen we nu maar eens laten weten waar we terecht gekomen zijn ;)!

WOW wat zijn wij in een andere wereld terecht gekomen!! Joost had dit natuurlijk al een keer gezien maar Paul heeft de afgelopen week zijn ogen uitgekeken.

Laten we bij het begin starten. Zaterdag op naar Schiphol om met Egypt Air richting Afrika te gaan. Bagage was geen probleem, nog even de laatste lekkere Nederlandse koffie en toen was het tijd om afscheid nemen, nooit leuk maar goed gevoel dat het je naasten veel doet dat we weg gaan. Vlucht ging prima, geen jankende kinderen en we konden genieten van prachtige jengel muziek. Om half 4 's ochtends kwamen we aan in Entebbe. Hier werden we netjes opgepikt en met een auto gebracht naar Kampala, een rit van 45 minuten naar de hoofdstad van Uganda. Jammer dat het natuurlijk donker was, want we konden zo geen indruk krijgen van het landschap.

In Kampala aangekomen, werden we afgezet bij ons guesthouse. Prima huis met een aantal Nederlanders die er ook verbleven, bleek de volgende ochtend. De eerste dag hebben we even bijgeslapen en zijn we 's avonds met wat Nederlanders naar Ndere geweest, een show met Afrikaanse dans en eten. Was super leuk om hier mee te beginnen en we voelden ons meteen al een beetje geintregeerd. De tweede dag hebben we een rondleiding gekregen door Kampala met uitleg over het verkeer (je hebt fietsers waar je achterop kan, gekken op motoren (de Boda Boda's) waar je achterop kan, sardineblik busjes waar je met 20 ingepropt wordt of grote lijnbussen die ook meteen het gevaarlijkst zijn), ingeschreven bij de ambassade, een bibliotheekproject in een sloppenwijk bezocht en telefoonkaarten geregeld. Op deze dag werd ons ook duidelijk hoe gigantische stad Kampala is en hoe enorm hectisch het er hier aan toe gaat. 's Avonds zijn we gezellig nog een hapje gaan eten met het hele guesthouse.

Dinsdag stond onze trip gepland naar Jinja, de plek waar we 4,5 maand zullen verblijven. We werden opgehaald door Martine, een Nijkerkse die bij ons in huis woont en ook vrijwilliger is bij ORUDE (gaan wij 50% van onze tijd ook aan besteden). Aangekomen in Jinja, de 2^de stad van Uganda, viel ons meteen op dat het hier een stuk minder hectisch is en allemaal wat overzichtelijker. We hebben eerst even kort kennis gemaakt bij de organizaties waar wij ons deze maanden voor gaan inzetten, ORUDE en PEFO, en zijn daarna naar ons huis gebracht. Prachtig huis met een grote tuin. We wonen hier met Sharon (owner), haar broertje en zusje, Martine, Daniel (ugandeese leraar) en zijn vriendin, Sharon (canadees) en haar adoptiekind, hond, kat en 3 konijnen. Onze kamers zijn lekker groot en wij gaan ons hier wel vermaken in de tuin en op de veranda met temperatuur rond de 30-40 graadjes!

Woensdag zijn we naar ORUDE geweest. Dit is een organizatie wat is gestart als een tussenpersoon op het gebied van microfinanciering. Het is nu meer een bank geworden die het mogelijk maakt voor arme mensen om te sparen en krediet te krijgen, iets wat de commerciele banken niet doen omdat ze daar te weinig op kunnen verdienen.

Donderdag zijn we een kijkje gaan nemen bij PEFO, de andere organizatie waar we ons voor gaan inzetten. Zij houden zich bezig met onderwijsprojecten, bouwen van huisjes voor ‘grannies' (oude vrouwen die weeskinderen opvoeden) en agrarische projecten. Ook hebben we donderdag een fiets gezocht zodat we de komende tijd goed bij onze projecten kunnen komen.

Vrijdag zijn we met ORUDE meegeweest naar evaluatiemeetings met een aantal members. De eerste stop was bij de best draaiende bank en was leuk om te zien. De tweede stop was midden in het land en hier was het allemaal heel anders. We zagen mensen die echt helemaal niets hadden en zijn in een ‘ziekenhuis' geweest wat er erger uit zag dan we ooit hadden gevreesd. In het ziekenhuis hadden ze geen geld om mensen te behandelen (kost ongeveer €3) en eigenlijk lagen zieken alleen maar op een piepschuim matras te wachten wat de dagen ze zou brengen. Hier werden we wel even met de neus op de feiten gedrukt en dit heeft flink impact gehad.

De afgelopen week hebben gekeken wat we voor beide organizaties kunnen doen en komende week gaan we onszelf doelen stellen wat te doen en welke resultaten we willen behalen.

Nog een laatste puntje is het eten hier. Men is hier gewend om 2 warme maaltijden te eten en daar doen wij dus noodgedwongen maar aan mee! We hebben al veel Afrikaans eten geprobeerd, het ene is zonder enige smaak terwijl het andere erg lekker is (een Rolex is geweldig, een pannenkoek opgerold met een ei, kool, tomaat en ui voor het flinke bedrag van €0,30). Varieren kan goed, want door alle Indiers hier kunnen we ook westers eten krijgen.

Dit was hem weer voor deze keer! Wij zijn natuurlijk ook super benieuwd hoe het allemaal bij jullie gaat dus hopelijk krijgen we daar ook de nodige updates over!

Mocht je ons nog willen bereiken, ons nummer hier is:

Joost: + 256 785636524

Paul: + 256 784385583

Houdoe!

Welkom!

Lieve mensen,

Zaterdag 16 januari is het zover, Joost en Paul vertrekken naar Uganda om in verschillende projecten hulp te bieden! Er staan ons veel uitdagingen te wachten maar we gaan er ontzettend van genieten!

Via deze weblog zullen wij bijhouden wat we allemaal zienen meemaken. Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Joost en Paul